Regelmatige bezoekers van Anna’s Hoeve merken wel eens zaken op die de idylle verstoren. Vernielingen van bomen, struiken en bankjes, illegaal gedumpt vuilnis en pakken folders, of achterstallig onderhoud aan bruggen of steigers. Weliswaar is GNR (het Goois Natuurreservaat) de beheerder van ‘ons Anna’s Hoeve’, maar deze stichting kan vanwege bezuinigingen helaas vaak niet onmiddellijk adequaat reageren. Gelukkig hebben we binnen onze vereniging een aantal zeer toegewijde vrijwilligers, die met de ‘bosploeg’ ongewenste wildgroei binnen de perken houden, maar die ook reparaties en onderhoud doen aan het ‘meubilair’ van Anna’s Hoeve. Van deze stille krachten, die zonder ophef of trammelant zorgen dat Anna’s Hoeve mooi blijft, willen we er twee even in het zonnetje zetten – Gerard Peet en Kees van Vliet. Natuurlijk weten we nu al hoe ze zullen reageren: dat hoeft toch niet, wat wij doen is toch heel normaal, het is een fluitje van een cent, ach, dat is toch zo gebeurd, etc. etc. … Om te illustreren wat er allemaal in stilte gebeurt, volgen hier wat voorbeelden. Bankjes en boompjes In mei 2011 constateert Kees op een avond dat een nog maar pas geplaatst bankje met een mes bewerkt is. Er staan een paar forse kerven in. Kees gaat de volgende dag direct aan de slag: hij draait de plank om en schroeft hem weer netjes vast. Niks meer van te zien. Niet zo lang na deze actie meldt Gerard Peet aan de beheerder van GNR: ‘Eén van de drie zitbanken bij de vissteiger (die het verste van de weg) is uit de grond getrokken en in de vijver gemikt. Voor de vandalen in Anna’s Hoeve moeten zitbanken echt steviger bevestigd worden dan normaal!’ Zodra Kees hiervan hoort doet hij via de mail een oproep aan de andere vrijwilligers: ‘Zijn er mensen die mij kunnen helpen om het bankje bij de vijver uit het water te halen? Ik kan vanmiddag en vanavond, of morgenavond.’ Maar gelukkig hoeft Kees, al dan niet in gezelschap, niet op een mooie zomeravond een bankje uit de vijver te sjorren, want Gerard meldt hem al gauw dat GNR dit keer al snel actie zal ondernemen. De bank zal later verstevigd worden teruggeplaatst. Kees, met zijn langjarige ervaring als vandalismebestrijder, geeft de mensen van GNR nog een goede tip: ‘Haal gelijk de twee andere bankjes op en schroef er van onderen een lange dwarsbalk op, zodat ze niet meer uit de grond getrokken kunnen worden.’ GNR heeft vast naar zijn wijze raad geluisterd, want tot op heden zijn de bankjes niet meer van hun plaats geweest. Een ander geval was dat van het vervellende boompje. Kees meldt dat hij heeft gezien dat een boompje op de speelweide bijna helemaal is ‘gevild’. Het doet hem denken aan een slang die zijn oude huid heeft afgeworpen, en hij vraagt zich – ironisch – af of bomen soms ook vervellen… Gerard weet de oplossing van dit biologisch raadsel: ‘Het schijnt weleens te gebeuren dat een pitbull aan een jong boompje wordt vastgebonden. Zo’n hond gaat dan als een dolle te keer en scheurt met zijn grote tanden de bast van het jonge boompje af.’ Tja, hier kunnen zelfs onze vrijwilligers niets anders meer doen dan lijdzaam toezien hoe deze toegetakelde boompjes langzaam doodgaan. Gerard legt met pijn in het hart uit wat er precies gebeurt: ‘Ik vrees dat bijna alle op die manier ‘behandelde’ bomen ten dode opgeschreven zijn. Niet direct, want de sapstroom omhoog gaat binnendoor. Maar een boom heeft ook een sapstroom omlaag nodig, die gaat langs de bast, en als die (bijna) helemaal rondom beschadigd is, sterft de boom na een paar jaar af. Het is in feite dezelfde methode als de bosploeg gebruikte om de Amerikaanse Vogelkersen uit te roeien zonder ze om te zagen.’ Alleen was dit boompje, samen met een paar broertjes en zusjes, nu juist pas met zorg aangeplant.
