Vleermuis hing aan vishaak boven vijver op Anna’s Hoeve

Vader en dochter lieten aan het eind van de middag hun hond uit in het natuur- en recreatiegebied aan de oostkant van Hilversum. ,,Ik zag eerst iets in het water”, vertelt Hunia. ,,Daarna keek ik omhoog en zag ik een bruin diertje boven het water hangen.”

Urenlang

Omdat de bewoner van de Liebergerweg actief is geweest in de zoogdierenvereniging, begreep hij direct dat hier iets niet klopte. Hij zag dat het om een vleermuis ging. Het diertje hing een meter of vijf uit de kant, aan een draad aan een tak, een meter of drie boven de vijver. Het leefde nog. Dat was alarmerend: ze moesten direct in actie komen, wist Hunia. De Watervleermuis hing daar waarschijnlijk al sinds de vorige nacht, dus al urenlang.

Een reddingsactie was nodig, maar hoe pak je zoiets aan? De plek was lastig te bereiken. Verder moet je bijvoorbeeld, uit angst voor hondsdolheid, heel goed uitkijken dat je niet wordt gebeten. En wie regelt de opvang van een vleermuis?

Dierenambulance

,,Ik heb daarom eerst geprobeerd vleermuisexperts die ik ken telefonisch te bereiken, maar niemand nam op. Daarna was de dierenambulance een logische tweede.” In afwachting van de ambulance, die niet in de buurt was, belde de Hilversummer zijn vrouw. Die kwam met een zaagje, een stuk touw en een visnet. Hunia zaagde een lange stok, van een meter of vijf. En nadat de dierenambulance op de plek des onheils was gearriveerd, nog een tweede stok.

Schepnetje

,,De man van de dierenambulance had een haak. Die hebben we aan de ene stok vastgemaakt. Zo konden we het visdraad heel voorzichtig naar ons toe trekken. Eronder hielden we constant het schepnetje, dat we aan het uiteinde van de andere stok hadden bevestigd. Het lukte precies zoals we het bedacht hadden.”

Vette prooi

De vishaak zat dwars door de staart van de Watervleermuis. ,,Vleermuizen oriënteren zich met geluid, met echolocatie. Deze had zich ’s nachts blijkbaar vergist en een daar hangende vishaak aangezien voor een vette prooi. Zo’n prooi vangen ze niet met hun mond maar met hun staart, die als een soort netje fungeert. De vishaak ging gelukkig supergemakkelijk los, en liet alleen een klein gaatje achter.” Door zijn verrekijker had Hunia gezien dat het diertje een paar keer probeerde om met zijn kop bij het vishaakje te komen om zichzelf los te krijgen.

Handdoek

De reddingsactie nam een minuut of tien in beslag. De diertje werd in een handdoek en een doosje opgevangen en met spoed naar een vleermuizenopvang in Loenen aan de Vecht gebracht. Hij heeft zijn avontuur met de vishaak gelukkig overleefd.

Hobby-vissers

Maar hoe kwamen die haak en dat visdraad aan die tak boven het water? Hunia: ,,In de afgelopen vier maanden is, tijdens de intelligente lockdown, het aantal hobby-vissers in Anna’s Hoeve zienderogen toegenomen. Prima natuurlijk, het water stond hoog en er is momenteel veel jonge vis. Maar dit is duidelijk een keerzijde daarvan. Ze gaan onder een boom staan vissen, en dan weet je wel wat er gebeurt: er blijft vrij veel visgerei achter in boomtakken en waterplanten.”